Πριν από μερικά χρόνια μια ομάδα επιστημόνων υπολόγισε τον αριθμό των άστρων που υπάρχουν στο Σύμπαν και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Σύμπαν διαθέτει επτά τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων άστρα. Τόσα άστρα, όσοι είναι και οι κόκκοι της άμμου σ’ όλους τους ωκεανούς της Γης. Και παρ' όλα αυτά βρίσκουμε ένα δισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια άτομα στην ύλη που περιέχεται μέσα σε μία μόνο δαχτυλήθρα.

Αν μπορούσαμε να σμικρύνουμε το Ηλιακό μας Σύστημα κατά ένα τρισεκατομμύριο φορές τότε θα είχε το μέγεθος ενός μεγάλου δωματίου και ο Ήλιος μας το μέγεθος του κεφαλιού μιας καρφίτσας, ενώ το πλησιέστερο σε μάς άστρο (το άλφα Κενταύρου) θα βρίσκονταν σε απόσταση 40 περίπου χιλιομέτρων.

Στην ίδια σμίκρυνση ο Γαλαξίας μας θα είχε διάμετρο 1.000.000 χιλιομέτρων, ενώ το πάχος του στο κέντρο θα έφτανε τα 100.000 χιλιόμετρα. Σε όλη του μάλιστα την έκταση ο Γαλαξίας μας θα στολίζονταν από 200 δισεκατομμύρια άστρα καθένα με μέσο μέγεθος όσο το κεφάλι μιας καρφίτσας που θα βρίσκονταν σε αποστάσεις 40 περίπου χιλιομέτρων το ένα από τ' άλλο. Και ενδιάμεσα το κενό!

Όλα τ' άστρα που βλέπουμε κάθε βράδυ στον ουρανό, και κάτω από τις καλύτερες συνθήκες, δεν υπερβαίνουν τα 3.000. Και όλα τους αποτελούν ένα ελάχιστο μόνο μέρος της μεγάλης πολιτείας των άστρων του δικού μας Γαλαξία. Γιατί ο Γαλαξίας μας αποτελείται από δεκάδες δισεκατομμύρια ακόμη άστρα, που επειδή είναι πάρα πολύ μακριά από μάς φαίνονται να σχηματίζουν μια γαλακτόχρωμη αμυδρά φωτισμένη λωρίδα που διασχίζει τον ουρανό από τη μιαν άκρη στην άλλη.

Κι όμως όλα αυτά που βλέπουμε δεν είναι παρά ένα μικρό μόνο κομμάτι μιας ζωντανής αστρικής ζούγκλας που γεννιέται, εξελίσσεται και πεθαίνει ασταμάτητα και που ασκεί μια τεράστια επιρροή στη ζωή μας. Γιατί στον πύρινο αυτό ποταμό υπάρχουν απαντήσεις και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις εκείνες που αφορούν άμεσα τον χώρο και τον χρόνο της ίδιας μας της ύπαρξης.

Το Σύμπαν δηλαδή δεν είναι παρά μια πραγματική μουσική συμφωνία, της οποίας οι νότες είναι άτομα σε συνδυασμούς απίστευτα πολύπλοκους, αν και βασίζονται σε απλούς φυσικούς νόμους.

Όλα όσα συνέβησαν πάνω στη Γη, θα μπορούσαν να είχαν συμβεί αμέτρητες φορές στο παρελθόν και να επαναληφθούν και πάλι στο μέλλον μέσα στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Γιατί οι πλανήτες, τα άστρα, οι γαλαξίες και η ύπαρξη ζωής, δεν είναι παρά παραλλαγές στο ίδιο θέμα.

credits: NASA

π