Στο εσωτερικό του Γαλαξία μας βρίσκεται ένα αντικείμενο που ονομάζεται GRO J1655-40. Πρόκειται για ένα μικροκβάζαρ, μια Μαύρη Τρύπα δηλαδή, με μάζα όση κι ένα άστρο, και η οποία συνοδεύεται από ένα άλλο ηλικιωμένο άστρο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω της. Για την περιφορά του γύρω από την Μαύρη Τρύπα το άστρο αυτό χρειάζεται 2,6 ημέρες και φαίνεται ότι σύντομα θα γίνει βορά στις ορέξεις της αχόρταγης διαστημικής ρουφήχτρας αφού ήδη δύο μεγάλοι πίδακες υλικών εκτοξεύονται από το όλο σύστημα με ταχύτητα που φτάνει τα 270.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο (90% της ταχύτητας του φωτός).

Οι παρατηρήσεις αυτές μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα γιατί μια Μαύρη Τρύπα είναι πράγματι ένα από τα πιο μυστηριώδη ουράνια αντικείμενα στο εσωτερικό των οποίων οι νόμοι της φυσικής δεν έχουν καμμία υπόσταση. Πρόκειται για μια τρισδιάστατη, σφαιρική τρύπα ή αν προτιμάτε μια στερεά τρύπα που προβλέφθηκε από την θεωρία της βαρύτητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955). Σύμφωνα δηλαδή με τον Αϊνστάιν κάθε άστρο ή πλανήτης, κάθε τι το υλικό στο Σύμπαν δημιουργεί μια παραμόρφωση στον χωρόχρονο γύρω του. Η παραμόρφωση μάλιστα αυτή είναι τόσο μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη είναι και η ποσότητα των υλικών που περιέχονται στο αντικείμενο που την δημιουργεί.

Η άποψη όμως του Αϊνστάϊν υπονοεί επίσης ότι στο Σύμπαν θα μπορούσε να υπάρξει και κάποιο αντικείμενο με υλικά τόσο πολύ συμπιεσμένα, ώστε η δύναμη της βαρύτητάς του να παραμορφώσει το Διάστημα γύρω του σε αφάνταστο βαθμό και μέχρις ότου αυτό τούτο το αντικείμενο, «ανοίγοντας» μιά «τρύπα» στη δομή του Σύμπαντος, «χαθεί» για πάντα απ' αυτό. Μ’ αυτή την έννοια μιά μαύρη τρύπα είναι το σημείο εκείνο του Διαστήματος όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου.  Ενας πυρήνας που περιείχε περισσότερα υλικά απο δυόμιση ηλιακές μάζες, και ο οποίος στην τελική φάση της εξέλιξης του άστρου έχασε την πάλη του ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα τα υλικά του να καταρεύσουν και να συμπιεστούν περισσότερο ακόμη και απο τα υλικά ενός άστρου νετρονίων.

Ο καταρέων πυρήνας μιάς σουπερνόβα, με υλικά πάνω απο δυόμιση ηλιακές μάζες, είναι ένα απο τα ελάχιστα αντικείμενα στο Σύμπαν που μπορούν να δημιουργήσουν κάτι τέτοιο.  Και αυτού του είδους η «τρύπα», θα πρέπει, εκ των πραγμάτων, να είναι «μαύρη». Οτιδήποτε και αν «πέσει» μέσα σε μιά «μαύρη τρύπα» «χάνεται» απο το Σύμπαν, γιατί η βαρύτητα εδώ είναι τόσο μεγάλη ώστε ούτε και αυτό ακόμη το φώς να μην μπορεί να διαφύγει απο την ελκτική της δύναμη.  Μ' αυτή λοιπόν την έννοια χρησιμοποιείται και ο όρος Μαύρη Τρύπα.  «Τρύπα» γιατί ένα τέτοιο αντικείμενο αποροφάει σαν διαστημική ρουφήχτρα οτιδήποτε συναντήσει στο διάβα του, και «μαύρη» γιατί ούτε και αυτό ακόμη το φώς δεν έχει την δυνατότητα να δραπετεύσει απο την επιφάνειά του για να καταγραφεί απο τα μάτια μας ή τα διάφορα άλλα ευαίσθητα όργανα των αστεροσκοπείων μας.

Credits: NASA

π