Νικόλαος Βερνίκος-Ευγενίδης

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 14 Απριλίου 1920. Ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στον Πειραιά με διακρίσεις για τις καλές του επιδόσεις.

Σπούδασε στο τμήμα αγγλικής φιλολογίας του University of England και τελειώνοντας τις πανεπιστημιακές σπουδές του άρχισε να εργάζεται στο πλευρό του Ευγένιου Ευγενίδη και συγχρόνως σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Göteborg στη Σουηδία.

Μιλώντας τρεις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά και σουηδικά) και μυημένος από νωρίς στα μυστικά μιας επιχείρησης διεθνών προδιαγραφών, αφού από την ηλικία των 19 χρόνων ο Ευγένιος Ευγενίδης τον κάλεσε κοντά του για θεωρητική εκπαίδευση και πρακτική άσκηση στις διεθνείς εμπορικές και ναυτιλιακές δραστηριότητές του, ανέλαβε πρωτοβουλίες που είχαν ως αποτέλεσμα να αναπτυχθεί περαιτέρω το εμπόριο και η διακίνηση ξυλείας και των παραγώγων της μεταξύ Σκανδιναβικών χωρών και Μέσης Ανατολής, αποσπώντας την εκτίμηση των παραγόντων μιας δύσκολης και απαιτητικής αγοράς.

Μετά τον θάνατο του Ευγενίδη, ως διάδοχός του πλέον, διηύθυνε από το Vevey της Ελβετίας ένα μεγάλο πλέγμα επιχειρήσεων. Ευφυής και διορατικός, προχώρησε σε τολμηρές στρατηγικές, όπως η έγκαιρη απόσυρση της “Home Lines” από τις υπερπόντιες επιβατικές γραμμές πριν ξεσπάσει ο σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ αεροπλάνου και υπερωκεανίου.

Τα εντυπωσιακά πλοία της ιστορικής αυτής εταιρείας και μεταξύ τους το Oceanic (ναυπήγησης 1964) αλλά και το Homeric (ναυπήγησης 1986), αφού χρησιμοποιήθηκαν ένα διάστημα ως πολυτελή κρουαζιερόπλοια, πέρασαν στην ιδιοκτησία της Holland American Line και αργότερα στην ιδιοκτησία της Carnival.

Ακολούθησε η αναδιάρθρωση στα δίκτυα τακτικών γραμμών και η ενοποίησή τους σε μία εταιρεία, τη Niver Lines, σε συνδυασμό με μεγαλύτερη στροφή στη μεταφορά μοναδοποιημένων φορτίων με πλοία-containers, αλλά και με πλοία-ψυγεία. Ο Νίκος Βερνίκος-Ευγενίδης προχώρησε ακόμη σε πρωτοποριακές επενδύσεις στη στεριά, όπως στον τομέα της αγροτικής παραγωγής και μεταποίησης στην Ελλάδα.

Παράλληλα με την επιχειρηματική του δραστηριότητα, η οποία εξασφάλιζε πόρους για τη λειτουργία του Ιδρύματος, και ήδη μετά τον θάνατο του Ευγενίδη, βοήθησε τη Μαριάνθη Σίμου στα πρώτα βήματα οργάνωσης και λειτουργίας του Ιδρύματος, του οποίου τη διοίκηση ανέλαβε από το 1981. Ως πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος όχι μόνο συνέχισε το έργο της Μαριάνθης Σίμου με τον ίδιο ζήλο, αλλά επέκτεινε τις δραστηριότητές του και σε άλλους τομείς.

Ήταν δική του πρωτοβουλία η επέκταση των υποτροφιών του Ιδρύματος και σε αποφοίτους του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για μεταπτυχιακές σπουδές, καθώς επίσης και η χορήγηση υποτροφιών σε αποφοίτους του Λιμενικού Σώματος για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό.

Στον Νίκο Βερνίκο-Ευγενίδη οφείλεται και η απόφαση για την εκ βάθρων ανανέωση και επέκταση των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος με τον σχεδιασμό του νέου υπερσύγχρονου Πλανηταρίου, της Διαδραστικής Έκθεσης Επιστήμης και Τεχνολογίας, καθώς και χώρων για πολλές μαθησιακές και εκθεσιακές εκδηλώσεις.

Επί των ημερών του το Ίδρυμα δώρισε στο Υπουργείο Παιδείας 5 πλήρως εξοπλισμένα ειδικά αυτοκίνητα για την μεταφορά μαθητών με αναπηρία, χορήγησε τον εξοπλισμό εργαστηρίων φυσικής 55 Λυκείων, προσέφερε επιχορηγήσεις για έρευνα σε καθηγητές των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Πατρών, δώρισε στο Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ) προσομοιωτή και ένα πλήρες σύστημα Ναυτιλιακού Απομιμητή Ραντάρ, διοργάνωσε σεμινάρια επιμόρφωσης καθηγητών και πολλά άλλα.

Μία από τις σημαντικότερες δωρεές που πραγματοποιήθηκε επί προεδρίας του ήταν η διάθεση του ποσού των 900.000.000 δραχμών για κάλυψη αναγκών σε σχολικά κτήρια που υπέστησαν ζημιές από τους σεισμούς του 1999 στην Αττική.

Ο Νίκος Βερνίκος-Ευγενίδης πέθανε στις 7-11-2000, χωρίς δυστυχώς να προλάβει να δει το σύγχρονο τεχνικό και επιστημονικό κέντρο που οραματίσθηκε να κοσμεί την Αθήνα.

Δικαίως μπορεί να ονομασθεί δεύτερος κτήτωρ του Ιδρύματος. Όπως και η προκάτοχός του Μαριάνθη Σίμου, πίστευε πως είχε χρέος να κάνει όσα έκανε και δεν επιζητούσε διακρίσεις και δημοσιότητα. Συνδύαζε την επιχειρηματική του ευφυΐα, δημιουργικότητα και τόλμη, με βαθιά καλλιέργεια, ευγένεια και σεμνότητα. «Αθορύβως θεραπεύει», όπως τονίζεται και στο αιτιολογικό της βράβευσής του από την Ακαδημία Αθηνών, η οποία τον βράβευσε το 1993 για την, επί ολόκληρες δεκαετίες, αθόρυβη προσφορά του στην επιστημονική, τεχνική και επαγγελματική παιδεία στην Ελλάδα.

Περισσότερα για τον Νικόλαο Βερνίκο-Ευγενίδη: